Odmiana imienia Orek przez przypadki

Orek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Orek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Orka

Celownik
(komu? czemu?):Orkowi

Biernik
(kogo? co?):Orka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Orkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Orku

Wołacz
(hej!):Orku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OrekOrek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Orek ma katar i źle się czuje.
Dla mnie było już jasne, ze Orek umiera.
Autorem artykułu jest Orek.
Orek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OrkaZaproszenia na urodziny Orka są gotowe.
Jestem mamą Orka i jeszcze trojga innych dzieci.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Orka.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Orka słychać.
Przedwczoraj były urodziny Orka.

Celownik:
(komu? czemu?)
OrkowiPowiedz wszystkim i Orkowi, że nic mi nie jest.
Chciałam szybko pochwalić się Orkowi.
Coś muszę Orkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Orkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dzięki Orkowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
OrkaNieśmiało gładzi Orka po włosach.
W Orka nagle coś wstąpiło.
Patrzył na Orka z pełnym zgrozy podziwem.
Orka zaczęło to nieco irytować.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Orka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OrkiemJa z Orkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Weekend spędzony z Orkiem był przesympatyczny.
Oboje z Orkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Zginął w pojedynku z Orkiem.
A sytuacja z Orkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OrkuNa pewno słyszałyście o Orku.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Orku.
Myślę o Orku.
Myślał o Orku i o swoim życiu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Orku.

Wołacz:
(hej!)
OrkuOrku! Gdzie jesteś?
Orku! Uważaj!
Cześć Orku!
Orku! Wróć do mnie!
Dzień dobry Orku!