Odmiana imienia Olunia przez przypadki

Olunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Olunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oluni

Celownik
(komu? czemu?):Oluni

Biernik
(kogo? co?):Olunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Olunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Oluni

Wołacz
(hej!):Oluniu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Olunie

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oluń

Celownik
(komu? czemu?):Oluniom

Biernik
(kogo? co?):Olunie

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Oluniami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Oluniach

Wołacz
(hej!):Olunie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OluniaAutorem artykułu jest Olunia.
Olunia tego nie widzi.
Olunia chce pójść ze mną na spacer.
Dobrze, że Olunia grzecznie śpi.
Olunia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OluniPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Oluni.
Dla Oluni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Oluni.
Jadę do Oluni.
Przedwczoraj były urodziny Oluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
OluniOluni włosy stanęły dęba na głowie.
Ten nie pozostał dłużny Oluni.
Mama przyznała rację Oluni.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Oluni coś się stało.
Mam nadzieję, że Oluni również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
OlunięZdjęcie przesłane przez Olunię.
Patrzy na Olunię wyczekująco.
Nieśmiało gładzi Olunię po włosach.
Widzę Olunię.
Spojrzał na Olunię i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OluniąZostanę tu tylko z Olunią i chłopakami.
Obie z Olunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Ja z Olunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Wieczorem z Olunią znowu idziemy na spacer.
Rozmawiam z Olunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OluniŚpiewam o Oluni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Oluni.
Kiedyś chciałam napisać o Oluni.
Warto także pomyśleć chwilę o Oluni.
W powrotnej drodze myślał o Oluni.

Wołacz:
(hej!)
OluniuDobry wieczór Oluniu!
Gdzie jesteś Oluniu!?
Dziękuję Oluniu za rozmowę!
Oluniu! Gdzie jesteś?
Hej Oluniu!