Odmiana imienia Oluśka przez przypadki

Oluśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Oluśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oluśki

Celownik
(komu? czemu?):Oluśce

Biernik
(kogo? co?):Oluśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Oluśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Oluśce

Wołacz
(hej!):Oluśko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OluśkaAutorem niniejszego tekstu jest Oluśka.
Oluśka ma katar i źle się czuje.
Dobrze, że Oluśka grzecznie śpi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Oluśka.
Dziś Oluśka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OluśkiPostawa Oluśki była zupełnie inna.
W słuchawce usłyszałam głos Oluśki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Oluśki.
Uroda Oluśki miała potężną moc.
Tata Oluśki sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
OluśceNapisałem wiersz dzięki Oluśce.
Ja na pewno przekaże swój procent Oluśce.
Oluśce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Oluśce oczy błyszczą.
Co tej Oluśce po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
OluśkęNa Oluśkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Patrzę na Oluśkę i nic nie rozumiem.
Spojrzałam na Oluśkę w wymownym geście.
Przed wejściem spotkaliśmy Oluśkę.
Spojrzał na Oluśkę i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OluśkąJa z Oluśką chcemy się przebrać za wampiry.
Kasia z Oluśką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Sprzątam pokój razem z Oluśką.
Razem z Oluśką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Rozmawiam z Oluśką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OluśceNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Oluśce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Oluśce.
Od ostatniego wpisu o Oluśce wydarzyło się sporo.
Na koniec parę słów o Oluśce.
Czasami myślę sobie o Oluśce.

Wołacz:
(hej!)
OluśkoOluśko! Wróć do mnie!
Oluśko! Gdzie jesteś?
Oluśko! Uważaj!
Hej Oluśko!
Witaj Oluśko!