Odmiana imienia Olivieruś przez przypadki

Olivieruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Olivieruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Olivierusia

Celownik
(komu? czemu?):Olivierusiowi

Biernik
(kogo? co?):Olivierusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Olivierusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Olivierusiu

Wołacz
(hej!):Olivierusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OlivieruśOlivieruś tego nie widzi.
Moje drugie imię to właśnie Olivieruś.
Ma na imię Olivieruś.
Mam na imię Olivieruś.
Gdzie jest Olivieruś?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OlivierusiaOlivierusia siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Szkoda że Olivierusia prawie że w ogóle nie ma.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Olivierusia.
Jestem mamą Olivierusia i jeszcze trojga innych dzieci.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Olivierusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
OlivierusiowiMusiałam się zwierzyć Olivierusiowi.
Zszedłem z drogi Olivierusiowi i usiadłem w fotelu.
Kto wie, może Olivierusiowi wyjdzie do na dobre.
Proszę Olivierusiowi nie dokuczać!
Chciałam szybko pochwalić się Olivierusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
OlivierusiaPoszłam dalej i wtedy poznałam Olivierusia.
Patrzy na Olivierusia wyczekująco.
Spotkałam Olivierusia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzał na Olivierusia i uśmiechnął się.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Olivierusia bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OlivierusiemPracuję z Olivierusiem.
Obie z Olivierusiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Tym razem korespondowałam z Olivierusiem.
Rozmawiam z Olivierusiem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Olivierusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OlivierusiuJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Olivierusiu.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Olivierusiu.
Hipnotyzująca powieść o Olivierusiu i płatnym mordercy.
Warto także pomyśleć chwilę o Olivierusiu.
Myślę o Olivierusiu.

Wołacz:
(hej!)
OlivierusiuHej Olivierusiu!
Olivierusiu! Wróć do mnie!
Witaj Olivierusiu!
Olivierusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Olivierusiu!