Odmiana imienia Oliverek przez przypadki

Oliverek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Oliverek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oliverka

Celownik
(komu? czemu?):Oliverkowi

Biernik
(kogo? co?):Oliverka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Oliverkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Oliverku

Wołacz
(hej!):Oliverku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OliverekJutro Oliverek wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Oliverek.
Dziś Oliverek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
W domu Oliverek często urządza rodzicom pokazy mody.
Oliverek chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OliverkaW domu babci Oliverka od zawsze stał stary zegar.
Od razu zobaczyła ich mama Oliverka.
Nie lubię Oliverka.
Prosimy o pomoc dla Oliverka.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Oliverka.

Celownik:
(komu? czemu?)
OliverkowiJa na pewno przekaże swój procent Oliverkowi.
Napisałem wiersz dzięki Oliverkowi.
Mam nadzieję, że Oliverkowi również się podoba.
Powiedz wszystkim i Oliverkowi, że nic mi nie jest.
Oczywiście każdy przyzna rację Oliverkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
OliverkaChwyciła Oliverka za rękaw płaszcza.
Lubię Oliverka.
Czekałam na Oliverka w kawiarni.
Przed wejściem spotkaliśmy Oliverka.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Oliverka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OliverkiemAle można sobie zrobić zdjęcie z Oliverkiem.
Idę na spacer z Oliverkiem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Oliverkiem na krytym basenie.
Razem z Oliverkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Oliverkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OliverkuTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Oliverku.
Rozmawiam o Oliverku.
Mowa oczywiście o Oliverku.
Wspominam o Oliverku.
Chciałbym być teraz przy Oliverku.

Wołacz:
(hej!)
OliverkuDziękuję Oliverku za rozmowę!
Dobranoc Oliverku!
Dobry wieczór Oliverku!
Oliverku! Gdzie jesteś?
Oliverku! Wróć do mnie!