Odmiana imienia Olena przez przypadki

Olena imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Olena

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oleny

Celownik
(komu? czemu?):Olenie

Biernik
(kogo? co?):Olenę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Oleną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Olenie

Wołacz
(hej!):Oleno!

Przykłady odmiany imienia Olena” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Olena

Za chwilę wróci Olena z lasu.
Ma na imię Olena.
Olena tego nie widzi.
Dopiero do mnie dotarło, że Olena już tu jest.
Olena chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz (kogo? czego?): Oleny

Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Oleny.
Tata Oleny poszedł otworzyć drzwi.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Oleny.
Wysyłam list do Oleny.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Oleny słychać.

Celownik (komu? czemu?): Olenie

Kto wie, może Olenie wyjdzie do na dobre.
Olenie oczy błyszczą.
Zostawiam Olenie karteczkę i już mnie nie ma.
Daję Olenie, to co najlepsze we mnie.
Chciałam szybko pochwalić się Olenie.

Biernik (kogo? co?): Olenę

Przed wejściem spotkaliśmy Olenę.
Lubię Olenę.
Spojrzałam na Olenę.
Przed sesją zapytałam Olenę co lubi.
Spojrzałem znacząco na Olenę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Oleną

Razem z Oleną wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Idę na spacer z Oleną.
Sprzątam pokój z Oleną.
Razem z Oleną przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Śpiewam z Oleną.

Miejscownik (o kim? o czym?): Olenie

Dzisiaj chciałam napisać o Olenie.
Rozmawiam o Olenie.
W powrotnej drodze myślał o Olenie.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Olenie.
A o Olenie to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz (hej!): Oleno

Oleno! Gdzie jesteś?
Dziękuję Oleno za rozmowę!
Cześć Oleno!
Witaj Oleno!
Dzień dobry Oleno!