Odmiana imienia Oldzia przez przypadki

Oldzia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Oldzia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oldzi

Celownik
(komu? czemu?):Oldzi

Biernik
(kogo? co?):Oldzię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Oldzią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Oldzi

Wołacz
(hej!):Oldziu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OldziaOldzia ma katar i źle się czuje.
Autorem artykułu jest Oldzia.
Oldzia nie umie śpiewać.
Mam na imię Oldzia.
Dopiero do mnie dotarło, że Oldzia już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OldziPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Oldzi.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Oldzi.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Oldzi.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Oldzi.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Oldzi.

Celownik:
(komu? czemu?)
OldziNapisałem wiersz dzięki Oldzi.
Daję Oldzi, to co najlepsze we mnie.
Oldzi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Rozalia z troską przyglądała się Oldzi.
Coś muszę Oldzi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
OldzięWidziałem dzisiaj Oldzię z mojej klasy.
Spoglądam na Oldzię.
Oldzię znalazłam w recepcji hotelu.
Odprowadziłam Oldzię do wyjścia.
Spojrzał na Oldzię i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OldziąWymyśliłam z Oldzią nową zabawę.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Oldzią.
Zostaliśmy z Oldzią w salonie sami.
Jadę z Oldzią na dyskotekę.
Rozmawiam z Oldzią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OldziTen wiersz jest o Oldzi.
Przynajmniej tak myślał tata o Oldzi.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Oldzi.
Przy Oldzi zapomniałem o wszystkim.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Oldzi.

Wołacz:
(hej!)
OldziuCześć Oldziu!
Dzień dobry Oldziu!
Witaj Oldziu!
Gdzie jesteś Oldziu!?
Oldziu! Gdzie jesteś?