Odmiana imienia Olaf przez przypadki

Olaf imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Olaf

Dopełniacz
(kogo? czego?):Olafa

Celownik
(komu? czemu?):Olafowi

Biernik
(kogo? co?):Olafa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Olafem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Olafie

Wołacz
(hej!):Olafie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Olafowie, Olafy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Olafów

Celownik
(komu? czemu?):Olafom

Biernik
(kogo? co?):Olafów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Olafami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Olafach

Wołacz
(hej!):Olafowie, Olafy!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OlafDziś dowiedziałam się, że ma na imię Olaf.
Moje drugie imię to właśnie Olaf.
Jeśli jednak przegrasz, Olaf zostaje z nami.
Olaf ma katar i źle się czuje.
Ja i Olaf nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OlafaRodzina Olafa wyprowadziła się.
Olafa siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Postanowiłam zadzwonić do Olafa i chłopaków.
Rozalia podeszła do Olafa.
Przyglądałam się dłoniom Olafa.

Celownik:
(komu? czemu?)
OlafowiOlafowi oczy błyszczą.
Zerwał jabłko i podał je Olafowi.
Opowiadam Olafowi o swoich zainteresowaniach.
Olafowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Kupiłem Olafowi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
OlafaPodchodzi, całuje Olafa i idzie do wyjścia.
Patrzy na Olafa wyczekująco.
Pożegnali w końcu Olafa i wyszli razem.
Popatrzyłam na Olafa przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzałam na Olafa.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OlafemOboje z Olafem wybuchliśmy śmiechem.
Obie z Olafem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Olafem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Powinnam jednak pojechać z Olafem.
Sprzątam pokój z Olafem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OlafiePowiedz mi, co myślisz o Olafie.
Teraz chcę napisać parę słów o Olafie.
Kto dziś pamięta o Olafie.
Przynajmniej tak myślał tata o Olafie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Olafie.

Wołacz:
(hej!)
OlafieDobry wieczór Olafie!
Gdzie jesteś Olafie!?
Witaj Olafie!
Hej Olafie!
Cześć Olafie!