Odmiana imienia Oktunia przez przypadki

Oktunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Oktunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oktuni

Celownik
(komu? czemu?):Oktuni

Biernik
(kogo? co?):Oktunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Oktunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Oktuni

Wołacz
(hej!):Oktuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OktuniaJeśli jednak przegrasz, Oktunia zostaje z nami.
W domu Oktunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Oktunia chce pójść ze mną na spacer.
Jak już wiecie mam na imię Oktunia.
Ma na imię Oktunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OktuniNie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Oktuni.
Szkoda że Oktuni prawie że w ogóle nie ma.
Specjalnością Oktuni jest jazda na koniu.
Przez cały dzień czułam wzrok Oktuni na sobie.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Oktuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
OktuniZostawiam Oktuni karteczkę i już mnie nie ma.
Tego Oktuni było już za wiele.
Zerwał jabłko i podał je Oktuni.
Oddaję Oktuni list.
Mam nadzieję, że Oktuni również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
OktunięSpojrzał na Oktunię i uśmiechnął się.
Spojrzała na Oktunię jeszcze raz.
Widzę Oktunię.
Spotkałam Oktunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Nieśmiało gładzi Oktunię po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OktuniąRozmawiam z Oktunią.
Siedzieliśmy z Oktunią na ławce w parku.
Wieczorem z Oktunią znowu idziemy na spacer.
Tym razem korespondowałam z Oktunią.
Ja z Oktunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OktuniTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Oktuni.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Oktuni.
Pamiętajmy o Oktuni i jej rodzinie.
Bardzo fajny blog o Oktuni.
Mowa oczywiście o Oktuni.

Wołacz:
(hej!)
OktuniuDziękuję Oktuniu za rozmowę!
Hej Oktuniu!
Gdzie jesteś Oktuniu!?
Dobry wieczór Oktuniu!
Oktuniu! Wróć do mnie!