Odmiana imienia Oktuś przez przypadki

Oktuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Oktuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oktusiu

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Oktusiowi

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Oktusia

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OktuśMa na imię Oktuś.
Oktuś nie umie śpiewać.
Oktuś tego nie widzi.
Autorem niniejszego tekstu jest Oktuś.
Jak już wiecie mam na imię Oktuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OktusiuPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Oktusiu słychać.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Oktusiu.
Szkoda że Oktusiu prawie że w ogóle nie ma.
Tata Oktusiu sam opatrzył mi nogę.
Jestem mamą Oktusiu i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
Ja na pewno przekaże swój procent .
Kto wie, może wyjdzie do na dobre.
przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Ten nie pozostał dłużny .
Daję , to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
Widzę .
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam .
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym .
zaczęło to nieco irytować.
Spoglądam na .

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OktusiowiWieczorem z Oktusiowi znowu idziemy na spacer.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Oktusiowi.
Przez chwilę oboje z Oktusiowi patrzyli na siebie.
Zginął w pojedynku z Oktusiowi.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Oktusiowi.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OktusiaDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Oktusia.
Przygotowuje książkę o Oktusia.
Kto dziś pamięta o Oktusia.
Ten wiersz jest o Oktusia.
A o Oktusia to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
Hej !
! Wróć do mnie!
Dobranoc !
! Gdzie jesteś?
Dzień dobry !