Odmiana imienia Oktawka przez przypadki

Oktawka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Oktawka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oktawki

Celownik
(komu? czemu?):Oktawce

Biernik
(kogo? co?):Oktawkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Oktawką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Oktawce

Wołacz
(hej!):Oktawko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OktawkaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Oktawka.
Oktawka tego nie widzi.
Ja i Oktawka nie wiedziałyśmy, co robić.
Jutro Oktawka wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Oktawka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OktawkiPrzez cały dzień czułam wzrok Oktawki na sobie.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Oktawki.
Tym razem prezentujemy wystawę Oktawki.
Przed domem Oktawki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Oktawki.

Celownik:
(komu? czemu?)
OktawceOpowiadam Oktawce o swoich zainteresowaniach.
Zszedłem z drogi Oktawce i usiadłem w fotelu.
Oktawce wpadły w ucho słowa piosenki.
Proszę Oktawce nie dokuczać!
Musiałam się zwierzyć Oktawce.

Biernik:
(kogo? co?)
OktawkęPożegnali w końcu Oktawkę i wyszli razem.
Podchodzi, całuje Oktawkę i idzie do wyjścia.
Popatrzyłam na Oktawkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przyniesiona przez Oktawkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Oktawkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OktawkąRazem z Oktawką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Oboje z Oktawką wybuchliśmy śmiechem.
Powinnam jednak pojechać z Oktawką.
Razem z Oktawką zrobiłyśmy obiad.
Pracuję z Oktawką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OktawceChciałbym być teraz przy Oktawce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Oktawce.
Przy Oktawce zapomniałem o wszystkim.
Mamrotał coś o Oktawce, gdy podtrzymywał się ściany.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Oktawce.

Wołacz:
(hej!)
OktawkoDobry wieczór Oktawko!
Oktawko! Wróć do mnie!
Oktawko! Gdzie jesteś?
Dobranoc Oktawko!
Witaj Oktawko!