Odmiana imienia Ofelunia przez przypadki

Ofelunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ofelunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ofeluni

Celownik
(komu? czemu?):Ofeluni

Biernik
(kogo? co?):Ofelunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ofelunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ofeluni

Wołacz
(hej!):Ofeluniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OfeluniaMoje drugie imię to właśnie Ofelunia.
Ja i Ofelunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Ofelunia nie umie śpiewać.
Gdzie jest Ofelunia?
Na drugie imię mam Ofelunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OfeluniByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Ofeluni.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Ofeluni słychać.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Ofeluni.
Przyglądałam się dłoniom Ofeluni.
Jadę do Ofeluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
OfeluniOfeluni oczy błyszczą.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Ofeluni.
Słoik z kawą wyleciał Ofeluni z rąk.
Mama przyznała rację Ofeluni.
Tym razem nie damy Ofeluni dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
OfelunięWidziałem dzisiaj Ofelunię z mojej klasy.
Ofelunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Patrzył na Ofelunię z pełnym zgrozy podziwem.
Popatrzyłam na Ofelunię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Ofelunię znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OfeluniąWymyśliłam z Ofelunią nową zabawę.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Ofelunią.
Oboje z Ofelunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Powinnam jednak pojechać z Ofelunią.
Zostaliśmy z Ofelunią w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OfeluniDobrze, że wspomniałeś o Ofeluni.
Wczoraj wspomniałam o Ofeluni z moim tatą.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Ofeluni.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Ofeluni.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Ofeluni.

Wołacz:
(hej!)
OfeluniuWitaj Ofeluniu!
Hej Ofeluniu!
Dobry wieczór Ofeluniu!
Dziękuję Ofeluniu za rozmowę!
Ofeluniu! Wróć do mnie!