Odmiana imienia Odulka przez przypadki

Odulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Odulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Odulki

Celownik
(komu? czemu?):Odulce

Biernik
(kogo? co?):Odulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Odulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Odulce

Wołacz
(hej!):Odulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OdulkaOdulka wraca do domu.
Odulka chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Odulka?
Odulka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Odulka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OdulkiTata Odulki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Dziadek Odulki w tym czasie miał chorą rękę.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Odulki.
Postanowiłam zadzwonić do Odulki i chłopaków.
Rozalia podeszła do Odulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
OdulceJa na pewno przekaże swój procent Odulce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Odulce.
Korzysta z okazji, by wyznać Odulce miłość.
Zostawiam Odulce karteczkę i już mnie nie ma.
Tego Odulce było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
OdulkęOdulkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przed sesją zapytałam Odulkę co lubi.
Kawę kupioną przez Odulkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Odulkę zaczęło to nieco irytować.
Nieśmiało gładzi Odulkę po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OdulkąZakończyliśmy edycję kwietniową z Odulką.
Razem z Odulką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Dwa dni temu miałam z Odulką śmieszną przygodę.
Zginął w pojedynku z Odulką.
Ja z Odulką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OdulceDobrze, że wspomniałeś o Odulce.
No a teraz trochę więcej o Odulce.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Odulce.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Odulce.
Przynajmniej tak myślał tata o Odulce.

Wołacz:
(hej!)
OdulkoDobranoc Odulko!
Odulko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Odulko!
Gdzie jesteś Odulko!?
Odulko! Uważaj!