Odmiana imienia Odulka przez przypadki

Odulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Odulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Odulki

Celownik
(komu? czemu?):Odulce

Biernik
(kogo? co?):Odulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Odulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Odulce

Wołacz
(hej!):Odulko!

Przykłady odmiany imienia Odulka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Odulka

Odulka wraca do domu.
Odulka chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Odulka?
Odulka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Odulka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Odulki

Tata Odulki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Dziadek Odulki w tym czasie miał chorą rękę.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Odulki.
Postanowiłam zadzwonić do Odulki i chłopaków.
Rozalia podeszła do Odulki.

Celownik (komu? czemu?): Odulce

Ja na pewno przekaże swój procent Odulce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Odulce.
Korzysta z okazji, by wyznać Odulce miłość.
Zostawiam Odulce karteczkę i już mnie nie ma.
Tego Odulce było już za wiele.

Biernik (kogo? co?): Odulkę

Odulkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przed sesją zapytałam Odulkę co lubi.
Kawę kupioną przez Odulkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Odulkę zaczęło to nieco irytować.
Nieśmiało gładzi Odulkę po włosach.

Narzędnik (z kim? z czym?): Odulką

Zakończyliśmy edycję kwietniową z Odulką.
Razem z Odulką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Dwa dni temu miałam z Odulką śmieszną przygodę.
Zginął w pojedynku z Odulką.
Ja z Odulką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik (o kim? o czym?): Odulce

Dobrze, że wspomniałeś o Odulce.
No a teraz trochę więcej o Odulce.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Odulce.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Odulce.
Przynajmniej tak myślał tata o Odulce.

Wołacz (hej!): Odulko

Dobranoc Odulko!
Odulko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Odulko!
Gdzie jesteś Odulko!?
Odulko! Uważaj!