Odmiana imienia Odonka przez przypadki

Odonka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Odonka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Odonki

Celownik
(komu? czemu?):Odonce

Biernik
(kogo? co?):Odonkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Odonką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Odonce

Wołacz
(hej!):Odonko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OdonkaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Odonka.
Odonka nie umie śpiewać.
Za chwilę wróci Odonka z lasu.
Autorem artykułu jest Odonka.
Ja i Odonka nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OdonkiZobaczyłam uśmiechniętą twarz Odonki.
Tata Odonki poszedł otworzyć drzwi.
Nie lubię Odonki.
Zostało sto dni do narodzin Odonki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Odonki.

Celownik:
(komu? czemu?)
OdonceTego Odonce było już za wiele.
Napisałem wiersz dzięki Odonce.
Ja na pewno przekaże swój procent Odonce.
Chciałam szybko pochwalić się Odonce.
Korzysta z okazji, by wyznać Odonce miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
OdonkęKacper patrzył na Odonkę ze zdumieniem.
Nieśmiało gładzi Odonkę po włosach.
Oszołomienie spadło teraz na Odonkę i na moment odebrało mu wigor.
Popatrzyłam na Odonkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Doprowadził tym Odonkę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OdonkąDorota spotkała się z Odonką.
Ja z Odonką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Karolina miała się spotkać z Odonką przed szkołą.
Powinnam jednak pojechać z Odonką.
Byliśmy z Odonką na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OdonceCzasami myślę sobie o Odonce.
Artykuł o Odonce wywołał burzę w mediach.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Odonce.
Dzisiaj chciałam napisać o Odonce.
Przynajmniej tak myślał tata o Odonce.

Wołacz:
(hej!)
OdonkoOdonko! Gdzie jesteś?
Odonko! Wróć do mnie!
Dobranoc Odonko!
Dziękuję Odonko za rozmowę!
Cześć Odonko!