Odmiana imienia Odolan przez przypadki

Odolan imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Odolan

Dopełniacz
(kogo? czego?):Odolana

Celownik
(komu? czemu?):Odolanowi

Biernik
(kogo? co?):Odolana

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Odolanem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Odolanie

Wołacz
(hej!):Odolanie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OdolanAutorem artykułu jest Odolan.
Za chwilę wróci Odolan z lasu.
Jak już wiecie mam na imię Odolan.
Jeśli jednak przegrasz, Odolan zostaje z nami.
Ja i Odolan nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OdolanaPożyczę od Odolana samochód i możemy jechać.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Odolana.
Najbardziej polubiłam ojca Odolana.
Ręka Odolana uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Odolana.

Celownik:
(komu? czemu?)
OdolanowiCo tej Odolanowi po głowie chodzi?
Dzięki Odolanowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Rozalia z troską przyglądała się Odolanowi.
Mama przyznała rację Odolanowi.
Opowiadam Odolanowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
OdolanaPodchodzi, całuje Odolana i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Odolana.
Spojrzała na Odolana jeszcze raz.
Spoglądam na Odolana.
Spotkałam Odolana w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OdolanemOboje z Odolanem wybuchliśmy śmiechem.
Sprzątam pokój z Odolanem.
Siedzieliśmy z Odolanem na ławce w parku.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Odolanem.
Tym razem korespondowałam z Odolanem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OdolanieChciałbym być teraz przy Odolanie.
Kiedyś chciałam napisać o Odolanie.
Myślę o Odolanie.
Kto dziś pamięta o Odolanie.
Mamrotał coś o Odolanie, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
OdolanieDobranoc Odolanie!
Hej Odolanie!
Odolanie! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Odolanie!?
Odolanie! Uważaj!