Odmiana imienia Odka przez przypadki

Odka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Odka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Odki

Celownik
(komu? czemu?):Odce

Biernik
(kogo? co?):Odkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Odką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Odce

Wołacz
(hej!):Odko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OdkaMoje drugie imię to właśnie Odka.
Autorem artykułu jest Odka.
Co robi Odka?
Dobrze, że Odka grzecznie śpi.
Dziś Odka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OdkiPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Odki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Odki.
Tata Odki poszedł otworzyć drzwi.
Na korytarzu blisko pokoju Odki stało kilka osób.
Tata Odki sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
OdceOdce oczy błyszczą.
Nie wiem, co powiedzieć Odce.
Zostawiam Odce karteczkę i już mnie nie ma.
Dzięki Odce mamy kolejny artykuł po polsku.
Ten nie pozostał dłużny Odce.

Biernik:
(kogo? co?)
OdkęPatrzył na Odkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przyniesiona przez Odkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Na Odkę spłynęła niewymowna ulga.
Spoglądam na Odkę.
Odprowadziłam Odkę do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OdkąObie z Odką postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Odką zrobiłyśmy obiad.
Ja z Odką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Odką.
Jadę z Odką na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OdceRozmawiam o Odce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Odce.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Odce.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Odce.
Na pewno słyszałyście o Odce.

Wołacz:
(hej!)
OdkoWitaj Odko!
Dobry wieczór Odko!
Hej Odko!
Odko! Wróć do mnie!
Dobranoc Odko!