Odmiana imienia Odilek przez przypadki

Odilek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Odilek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Odilka

Celownik
(komu? czemu?):Odilkowi

Biernik
(kogo? co?):Odilka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Odilkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Odilku

Wołacz
(hej!):Odilku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OdilekJa i Odilek nie wiedziałyśmy, co robić.
Moje drugie imię to właśnie Odilek.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Odilek.
Autorem niniejszego tekstu jest Odilek.
Odilek chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OdilkaSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Odilka.
Tata Odilka poszedł otworzyć drzwi.
Muszę pochwalić pomysł Odilka.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Odilka.
Pożyczę od Odilka samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
OdilkowiTym razem nie damy Odilkowi dojść do głosu.
Korzysta z okazji, by wyznać Odilkowi miłość.
Dzięki Odilkowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Oczywiście każdy przyzna rację Odilkowi.
Dzięki Odilkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
OdilkaPostaram się namówić Odilka na spacer.
Odilka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzał na Odilka z zaciekawieniem.
Przed wejściem spotkaliśmy Odilka.
Podchodzi, całuje Odilka i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OdilkiemPracuję razem z Odilkiem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Odilkiem.
Siedzieliśmy z Odilkiem na kanapie.
Razem z Odilkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Oboje z Odilkiem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OdilkuA przecież nikt inaczej o Odilku nie pisał.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Odilku.
Wczoraj wspomniałam o Odilku z moim tatą.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Odilku.
Na koniec parę słów o Odilku.

Wołacz:
(hej!)
OdilkuOdilku! Uważaj!
Dobranoc Odilku!
Gdzie jesteś Odilku!?
Odilku! Gdzie jesteś?
Hej Odilku!