Odmiana imienia Odeczko przez przypadki

Odeczko imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Odeczko

Dopełniacz
(kogo? czego?):Odeczka

Celownik
(komu? czemu?):Odeczkowi

Biernik
(kogo? co?):Odeczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Odeczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Odeczku

Wołacz
(hej!):Odeczku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OdeczkoOdeczko nie umie grać na gitarze.
Dobrze, że Odeczko grzecznie śpi.
Ja i Odeczko nie wiedziałyśmy, co robić.
Odeczko wraca do domu.
Co robi Odeczko?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OdeczkaWysyłam list do Odeczka.
Tata Odeczka sam opatrzył mi nogę.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Odeczka.
Ręka Odeczka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Odeczka.

Celownik:
(komu? czemu?)
OdeczkowiRozalia z troską przyglądała się Odeczkowi.
Zerwał jabłko i podał je Odeczkowi.
Daję Odeczkowi, to co najlepsze we mnie.
Powiedz wszystkim i Odeczkowi, że nic mi nie jest.
Coś muszę Odeczkowi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
OdeczkaOdeczka znalazłam w recepcji hotelu.
Spotkałam Odeczka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Postaram się namówić Odeczka na spacer.
Obserwuję Odeczka bardzo uważnie.
Spojrzał na Odeczka i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OdeczkiemZostaliśmy z Odeczkiem w salonie sami.
Tym razem korespondowałam z Odeczkiem.
Pracuję razem z Odeczkiem.
Jadę na wycieczkę razem z Odeczkiem.
Rozmawiam z Odeczkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OdeczkuPrzynajmniej tak myślał tata o Odeczku.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Odeczku.
Przygotowuje książkę o Odeczku.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Odeczku.
A przecież nikt inaczej o Odeczku nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
OdeczkuOdeczku! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Odeczku!
Gdzie jesteś Odeczku!?
Dobranoc Odeczku!
Dzień dobry Odeczku!