Odmiana imienia Ocięsławek przez przypadki

Ocięsławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ocięsławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ocięsławka

Celownik
(komu? czemu?):Ocięsławkowi

Biernik
(kogo? co?):Ocięsławka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ocięsławkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ocięsławku

Wołacz
(hej!):Ocięsławku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OcięsławekDla mnie było już jasne, ze Ocięsławek umiera.
Ja i Ocięsławek nie wiedziałyśmy, co robić.
Ocięsławek wraca do domu.
Autorem artykułu jest Ocięsławek.
Mam na imię Ocięsławek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OcięsławkaZostało sto dni do narodzin Ocięsławka.
Postanowiłam zadzwonić do Ocięsławka.
W słuchawce usłyszałam głos Ocięsławka.
Tym razem prezentujemy wystawę Ocięsławka.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Ocięsławka słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
OcięsławkowiNapisałem wiersz dzięki Ocięsławkowi.
Rozalia z troską przyglądała się Ocięsławkowi.
Ten nie pozostał dłużny Ocięsławkowi.
Proszę Ocięsławkowi nie dokuczać!
Ocięsławkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
OcięsławkaWidzę Ocięsławka.
Spojrzałam na Ocięsławka jak dopisuje kolejne literki.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Ocięsławka.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Ocięsławka.
Doprowadził tym Ocięsławka do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OcięsławkiemWieczorem z Ocięsławkiem znowu idziemy na spacer.
Siedzieliśmy z Ocięsławkiem przy basenie.
Przez chwilę oboje z Ocięsławkiem patrzyli na siebie.
Pracuję z Ocięsławkiem.
Byliśmy z Ocięsławkiem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OcięsławkuDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Ocięsławku.
Przez chwilę pomyślałam o Ocięsławku.
Przynajmniej tak myślał tata o Ocięsławku.
Czasami myślę sobie o Ocięsławku.
Od ostatniego wpisu o Ocięsławku wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
OcięsławkuDobranoc Ocięsławku!
Ocięsławku! Uważaj!
Hej Ocięsławku!
Dzień dobry Ocięsławku!
Ocięsławku! Gdzie jesteś?