Odmiana imienia Noreńka przez przypadki

Noreńka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Noreńka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Noreńki

Celownik
(komu? czemu?):Noreńce

Biernik
(kogo? co?):Noreńkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Noreńką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Noreńce

Wołacz
(hej!):Noreńko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NoreńkaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Noreńka.
Dopiero do mnie dotarło, że Noreńka już tu jest.
Noreńka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Noreńka nie umie śpiewać.
Autorem artykułu jest Noreńka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NoreńkiMuszę pochwalić pomysł Noreńki.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Noreńki.
Zbieramy na nowy wózek dla Noreńki.
Postanowiłam zadzwonić do Noreńki.
Pożyczę od Noreńki samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
NoreńceDzięki Noreńce święta nabrały nowego wymiaru.
Dzięki Noreńce mamy kolejny artykuł po polsku.
Kupiłem Noreńce magnes na lodówkę.
Chciałam szybko pochwalić się Noreńce.
Oddaję Noreńce list.

Biernik:
(kogo? co?)
NoreńkęPopatrzyłam na Noreńkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spoglądam na Noreńkę.
Patrzył na Noreńkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Noreńkę zaświerzbiały ręce.
Lubię Noreńkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NoreńkąPowinnam jednak pojechać z Noreńką.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Noreńką.
Obie z Noreńką postawiłyśmy na zmiany.
Zobacz wywiad z Noreńką oraz innymi uczestnikami finału.
Idę na spacer z Noreńką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NoreńceChciałam dowiedzieć się więcej o Noreńce.
Przynajmniej tak myślał tata o Noreńce.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Noreńce.
Pamiętajmy o Noreńce i jej rodzinie.
A o Noreńce to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
NoreńkoDziękuję Noreńko za rozmowę!
Cześć Noreńko!
Dobry wieczór Noreńko!
Hej Noreńko!
Dzień dobry Noreńko!