Odmiana imienia Norbertuś przez przypadki

Norbertuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Norbertuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Norbertusiu

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Norbertusia!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Norbertusiowi

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Norbertusiu

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Norbertusia

Wołacz
(hej!):Norbertusiem!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NorbertuśMoje drugie imię to właśnie Norbertuś.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Norbertuś.
Ma na imię Norbertuś.
Norbertuś tego nie widzi.
Norbertuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NorbertusiuPrzedwczoraj były urodziny Norbertusiu.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Norbertusiu.
Od razu zobaczyła ich mama Norbertusiu.
W domu babci Norbertusiu od zawsze stał stary zegar.
Tato Norbertusiu produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Chciałam szybko pochwalić się .
Tego było już za wiele.
Coś muszę powiedzieć, stoi i czeka.
Oddaję list.

Biernik:
(kogo? co?)
Lubię .
Doprowadził tym do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzał na z zaciekawieniem.
natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przed sesją zapytałam co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Idę na spacer z .
Byliśmy z na jarmarku.
Siedzieliśmy z na kanapie.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z .
Razem z przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Chcę wiedzieć, co myślisz o .
Myślę o .
Anna sama już nie wie, co myśleć o .
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o .
Zapraszam na film dokumentalny o .

Wołacz:
(hej!)
NorbertusiaDzień dobry Norbertusia!
Norbertusia! Uważaj!
Norbertusia! Gdzie jesteś?
Dobranoc Norbertusia!
Dziękuję Norbertusia za rozmowę!