Odmiana imienia Nonnka przez przypadki

Nonnka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nonnka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nonnki

Celownik
(komu? czemu?):Nonnce

Biernik
(kogo? co?):Nonnkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nonnką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nonnce

Wołacz
(hej!):Nonnko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NonnkaNonnka nie umie grać na gitarze.
Gdzie jest Nonnka?
Autorem niniejszego tekstu jest Nonnka.
Autorem artykułu jest Nonnka.
Za chwilę wróci Nonnka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NonnkiPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Nonnki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Nonnki.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Nonnki.
Wysyłam list do Nonnki.
Dla Nonnki ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
NonnceZostawiam Nonnce karteczkę i już mnie nie ma.
Co tej Nonnce po głowie chodzi?
Zszedłem z drogi Nonnce i usiadłem w fotelu.
Nonnce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Coś muszę Nonnce powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
NonnkęPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Nonnkę.
Popatrzyłam na Nonnkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Widzę Nonnkę.
Patrzył na Nonnkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzałam na Nonnkę jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NonnkąPrzez chwilę oboje z Nonnką patrzyli na siebie.
Powinnam jednak pojechać z Nonnką.
Wieczorem z Nonnką znowu idziemy na spacer.
Obie z Nonnką postawiłyśmy na zmiany.
Siedzieliśmy z Nonnką przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NonnceMyślał o Nonnce i o swoim życiu.
Przynajmniej tak myślał tata o Nonnce.
Mowa oczywiście o Nonnce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Nonnce.
Pamiętajmy o Nonnce i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
NonnkoCześć Nonnko!
Dzień dobry Nonnko!
Hej Nonnko!
Nonnko! Uważaj!
Nonnko! Gdzie jesteś?