Odmiana imienia Noe przez przypadki

Noe imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Noe

Dopełniacz
(kogo? czego?):Noego

Celownik
(komu? czemu?):Noemu

Biernik
(kogo? co?):Noego

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Noem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Noem

Wołacz
(hej!):Noe!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Noowie, Noe

Dopełniacz
(kogo? czego?):Noów

Celownik
(komu? czemu?):Noom

Biernik
(kogo? co?):Noów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Noami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Noach

Wołacz
(hej!):Noowie, Noe!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NoeJa i Noe nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem artykułu jest Noe.
Dziś Noe ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Mam na imię Noe.
Moje drugie imię to właśnie Noe.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NoegoPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Noego.
Przyglądałam się dłoniom Noego.
Serce Noego stanęło na moment.
Muszę pochwalić pomysł Noego.
Przez cały dzień czułam wzrok Noego na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
NoemuMusiałam się zwierzyć Noemu.
Proszę Noemu nie dokuczać!
Zerwał jabłko i podał je Noemu.
Tym razem nie damy Noemu dojść do głosu.
Rozalia z troską przyglądała się Noemu.

Biernik:
(kogo? co?)
NoegoW końcu obudzili Noego, żeby ich ratował.
Spotkałam Noego w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzał na Noego z zaciekawieniem.
Zdjęcie przesłane przez Noego.
Noego zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NoemWczoraj wracamy z Noem od lekarza.
Tym razem korespondowałam z Noem.
Siedzieliśmy z Noem na kanapie.
Zostanę tu tylko z Noem i chłopakami.
Zginął w pojedynku z Noem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NoemNo a teraz trochę więcej o Noem.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Noem.
Wspominam o Noem.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Noem.
Na koniec parę słów o Noem.

Wołacz:
(hej!)
NoeDobry wieczór Noe!
Dziękuję Noe za rozmowę!
Noe! Wróć do mnie!
Noe! Uważaj!
Gdzie jesteś Noe!?