Odmiana imienia Ninko przez przypadki

Ninko imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ninko

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ninka

Celownik
(komu? czemu?):Ninkowi

Biernik
(kogo? co?):Ninka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ninkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ninku

Wołacz
(hej!):Ninku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NinkoAutorem artykułu jest Ninko.
Ninko wraca do domu.
Dziś Ninko ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Gdzie jest Ninko?
Dopiero do mnie dotarło, że Ninko już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NinkaPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Ninka.
Wysyłam list do Ninka.
Rodzina Ninka wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Ninka.
Przyglądałam się dłoniom Ninka.

Celownik:
(komu? czemu?)
NinkowiNinkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Korzysta z okazji, by wyznać Ninkowi miłość.
Rozalia z troską przyglądała się Ninkowi.
Opowiedziałam Ninkowi o przykrości która mnie spotkała.
Oddaję Ninkowi list.

Biernik:
(kogo? co?)
NinkaObserwuję Ninka bardzo uważnie.
Pożegnali w końcu Ninka i wyszli razem.
Odprowadziłam Ninka do wyjścia.
Ninka zaczęło to nieco irytować.
Spoglądam na Ninka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NinkiemJadę na wycieczkę razem z Ninkiem.
Razem z Ninkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Jadę z Ninkiem na dyskotekę.
Zginął w pojedynku z Ninkiem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Ninkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NinkuChciałam dowiedzieć się więcej o Ninku.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Ninku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Ninku.
No a teraz trochę więcej o Ninku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Ninku.

Wołacz:
(hej!)
NinkuDzień dobry Ninku!
Ninku! Uważaj!
Dobranoc Ninku!
Ninku! Wróć do mnie!
Witaj Ninku!