Odmiana imienia Nikunia przez przypadki

Nikunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nikunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nikuni

Celownik
(komu? czemu?):Nikuni

Biernik
(kogo? co?):Nikunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nikunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nikuni

Wołacz
(hej!):Nikuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NikuniaMa na imię Nikunia.
Ja i Nikunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Dla mnie było już jasne, ze Nikunia umiera.
Jeśli jednak przegrasz, Nikunia zostaje z nami.
Gdzie jest Nikunia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NikuniPostanowiłam zadzwonić do Nikuni.
Serce Nikuni stanęło na moment.
Tym razem prezentujemy wystawę Nikuni.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Nikuni.
Szkoda że Nikuni prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
NikuniMusiałam się zwierzyć Nikuni.
Kto wie, może Nikuni wyjdzie do na dobre.
Dzięki Nikuni święta nabrały nowego wymiaru.
Coś muszę Nikuni powiedzieć, stoi i czeka.
Zostawiam Nikuni karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
NikunięOszołomienie spadło teraz na Nikunię i na moment odebrało mu wigor.
Nikunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przyniesiona przez Nikunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Nikunię bardzo przyjaźnie.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Nikunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NikuniąKarolina miała się spotkać z Nikunią przed szkołą.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Nikunią.
Razem z Nikunią zrobiłyśmy obiad.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Nikunią.
A sytuacja z Nikunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NikuniNa naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Nikuni.
A przecież nikt inaczej o Nikuni nie pisał.
Mowa oczywiście o Nikuni.
Bardzo fajny blog o Nikuni.
Kiedyś tam chciałam napisać o Nikuni.

Wołacz:
(hej!)
NikuniuGdzie jesteś Nikuniu!?
Dzień dobry Nikuniu!
Cześć Nikuniu!
Dobry wieczór Nikuniu!
Dobranoc Nikuniu!