Odmiana imienia Nikolunia przez przypadki

Nikolunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nikolunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nikoluni

Celownik
(komu? czemu?):Nikoluni

Biernik
(kogo? co?):Nikolunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nikolunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nikoluni

Wołacz
(hej!):Nikoluniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NikoluniaNikolunia ma katar i źle się czuje.
Autorem artykułu jest Nikolunia.
W domu Nikolunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Na drugie imię mam Nikolunia.
Autorem niniejszego tekstu jest Nikolunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NikoluniSzkoda że Nikoluni prawie że w ogóle nie ma.
Przedwczoraj były urodziny Nikoluni.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Nikoluni.
Postanowiłam zadzwonić do Nikoluni.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Nikoluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
NikoluniNikoluni oczy błyszczą.
Dzięki Nikoluni święta nabrały nowego wymiaru.
Powiedz wszystkim i Nikoluni, że nic mi nie jest.
Zostawiam Nikoluni karteczkę i już mnie nie ma.
Kupiłem Nikoluni magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
NikolunięSierżant wpatrywał się w Nikolunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Lubię Nikolunię.
Spojrzałam na Nikolunię w wymownym geście.
Zdjęcie przesłane przez Nikolunię.
O jego personalia miałam spytać Nikolunię prywatnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NikoluniąRefleksyjnie po spotkaniu z Nikolunią.
Idę na spacer z Nikolunią.
Sprzątam pokój razem z Nikolunią.
Zostanę tu tylko z Nikolunią i chłopakami.
Ja z Nikolunią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NikoluniZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Nikoluni.
Wspominam o Nikoluni.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Nikoluni.
Śpiewam o Nikoluni.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Nikoluni.

Wołacz:
(hej!)
NikoluniuHej Nikoluniu!
Cześć Nikoluniu!
Gdzie jesteś Nikoluniu!?
Dobranoc Nikoluniu!
Witaj Nikoluniu!