Odmiana imienia Nikoletunia przez przypadki

Nikoletunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nikoletunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nikoletuni

Celownik
(komu? czemu?):Nikoletuni

Biernik
(kogo? co?):Nikoletunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nikoletunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nikoletuni

Wołacz
(hej!):Nikoletuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NikoletuniaNikoletunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jak już wiecie mam na imię Nikoletunia.
Nikoletunia tego nie widzi.
Co robi Nikoletunia?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Nikoletunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NikoletuniDzisiaj wyruszyliśmy do domu Nikoletuni.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Nikoletuni.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Nikoletuni.
Prosimy o pomoc dla Nikoletuni.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Nikoletuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
NikoletuniZaproponowałem Nikoletuni dwa tematy.
Tego Nikoletuni było już za wiele.
Opowiedziałam Nikoletuni o przykrości która mnie spotkała.
Napisałem wiersz dzięki Nikoletuni.
Kupiłem Nikoletuni magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
NikoletunięSpojrzał na Nikoletunię z zaciekawieniem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Nikoletunię.
Spojrzałem znacząco na Nikoletunię.
Spojrzała na Nikoletunię jeszcze raz.
Lubię Nikoletunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NikoletuniąSiedzieliśmy z Nikoletunią na kanapie.
Pracuję z Nikoletunią.
Śpiewam z Nikoletunią.
Siedzieliśmy z Nikoletunią na ławce w parku.
Idę na spacer z Nikoletunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NikoletuniDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Nikoletuni.
Pamiętajmy o Nikoletuni i jej rodzinie.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Nikoletuni.
Ten wiersz jest o Nikoletuni.
Dyskutuję o Nikoletuni.

Wołacz:
(hej!)
NikoletuniuDzień dobry Nikoletuniu!
Hej Nikoletuniu!
Dobry wieczór Nikoletuniu!
Gdzie jesteś Nikoletuniu!?
Dobranoc Nikoletuniu!