Odmiana imienia Nikole przez przypadki

Nikole imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nikole

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nikole

Celownik
(komu? czemu?):Nikole

Biernik
(kogo? co?):Nikole

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nikole

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nikole

Wołacz
(hej!):Nikole!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NikoleNa drugie imię mam Nikole.
Za chwilę wróci Nikole z lasu.
Nikole wraca do domu.
Nikole odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Co robi Nikole?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NikoleJestem mamą Nikole i jeszcze trojga innych dzieci.
Przyglądałam się dłoniom Nikole.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Nikole.
Zbieramy na nowy wózek dla Nikole.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Nikole.

Celownik:
(komu? czemu?)
NikoleDzięki Nikole święta nabrały nowego wymiaru.
Nikole włosy stanęły dęba na głowie.
Mam nadzieję, że Nikole również się podoba.
Zszedłem z drogi Nikole i usiadłem w fotelu.
Proszę Nikole nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
NikolePopatrzyłam na Nikole przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzył na Nikole wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przed sesją zapytałam Nikole co lubi.
Postaram się namówić Nikole na spacer.
Na Nikole spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NikolePowinnam jednak pojechać z Nikole.
Obie z Nikole postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Nikole przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Pracuję razem z Nikole.
Ja z Nikole coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NikoleZastanawiam się czy powiedzieć mami o Nikole.
Wszyscy dyskutują o Nikole.
Mowa oczywiście o Nikole.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Nikole.
Piszę o Nikole.

Wołacz:
(hej!)
NikoleDzień dobry Nikole!
Cześć Nikole!
Dobranoc Nikole!
Nikole! Uważaj!
Dobry wieczór Nikole!