Odmiana imienia Nikitusia przez przypadki

Nikitusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nikitusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nikitusi

Celownik
(komu? czemu?):Nikitusi

Biernik
(kogo? co?):Nikitusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nikitusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nikitusi

Wołacz
(hej!):Nikitusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NikitusiaMa na imię Nikitusia.
Nikitusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Nikitusia chce pójść ze mną na spacer.
Nikitusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Nikitusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NikitusiPrzed sobą ujrzałam rękę Nikitusi.
Uroda Nikitusi miała potężną moc.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Nikitusi.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Nikitusi.
Prosimy o pomoc dla Nikitusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
NikitusiTen nie pozostał dłużny Nikitusi.
Nikitusi oczy błyszczą.
Opowiedziałam Nikitusi o przykrości która mnie spotkała.
Proszę Nikitusi nie dokuczać!
Zaproponowałem Nikitusi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
NikitusięWidziałem dzisiaj Nikitusię z mojej klasy.
Podchodzi, całuje Nikitusię i idzie do wyjścia.
Przyniesiona przez Nikitusię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przed sesją zapytałam Nikitusię co lubi.
Spojrzał na Nikitusię i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NikitusiąWymyśliłam z Nikitusią nową zabawę.
Oboje z Nikitusią wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Nikitusią zrobiłyśmy obiad.
Razem z Nikitusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Rozmawiam z Nikitusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NikitusiPrzy Nikitusi zapomniałem o wszystkim.
Powiedz mi, co myślisz o Nikitusi.
Chciałbym być teraz przy Nikitusi.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Nikitusi.
No a teraz trochę więcej o Nikitusi.

Wołacz:
(hej!)
NikitusiuWitaj Nikitusiu!
Cześć Nikitusiu!
Nikitusiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Nikitusiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Nikitusiu!?