Odmiana imienia Nikitunia przez przypadki

Nikitunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nikitunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nikituni

Celownik
(komu? czemu?):Nikituni

Biernik
(kogo? co?):Nikitunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nikitunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nikituni

Wołacz
(hej!):Nikituniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NikituniaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Nikitunia.
Jeśli jednak przegrasz, Nikitunia zostaje z nami.
Dziś Nikitunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Nikitunia tego nie widzi.
Za chwilę wróci Nikitunia z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NikituniPrzed sobą ujrzałam rękę Nikituni.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Nikituni.
Tata Nikituni sam opatrzył mi nogę.
Tym razem prezentujemy wystawę Nikituni.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Nikituni.

Celownik:
(komu? czemu?)
NikituniRozalia z troską przyglądała się Nikituni.
Nie wiem, co powiedzieć Nikituni.
Zostawiam Nikituni karteczkę i już mnie nie ma.
Ten nie pozostał dłużny Nikituni.
Mama przyznała rację Nikituni.

Biernik:
(kogo? co?)
NikitunięNikitunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przyniesiona przez Nikitunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Patrzę na Nikitunię i nic nie rozumiem.
Postaram się namówić Nikitunię na spacer.
Lubię Nikitunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NikituniąZakończyliśmy edycję kwietniową z Nikitunią.
Razem z Nikitunią zrobiłyśmy obiad.
Kasia z Nikitunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Pracuję razem z Nikitunią.
Idę na spacer z Nikitunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NikituniMyślałam cały czas tylko o Nikituni.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Nikituni.
Wspominam o Nikituni.
Od ostatniego wpisu o Nikituni wydarzyło się sporo.
To jest pieśń o Nikituni.

Wołacz:
(hej!)
NikituniuDziękuję Nikituniu za rozmowę!
Nikituniu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Nikituniu!
Witaj Nikituniu!
Cześć Nikituniu!