Odmiana imienia Nikitulka przez przypadki

Nikitulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nikitulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nikitulki

Celownik
(komu? czemu?):Nikitulce

Biernik
(kogo? co?):Nikitulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nikitulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nikitulce

Wołacz
(hej!):Nikitulko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NikitulkaNikitulka chce pójść ze mną na spacer.
Nikitulka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Nikitulka nie umie śpiewać.
Dopiero do mnie dotarło, że Nikitulka już tu jest.
Jeśli jednak przegrasz, Nikitulka zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NikitulkiDla Nikitulki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Nie lubię Nikitulki.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Nikitulki.
Zbieramy na nowy wózek dla Nikitulki.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Nikitulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
NikitulceSłoik z kawą wyleciał Nikitulce z rąk.
Dzięki Nikitulce mamy kolejny artykuł po polsku.
Mama przyznała rację Nikitulce.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Nikitulce coś się stało.
Dzięki Nikitulce święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
NikitulkęSpojrzał na Nikitulkę i uśmiechnął się.
Widzę Nikitulkę.
Czekałam na Nikitulkę w kawiarni.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Nikitulkę.
Chwyciła Nikitulkę za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NikitulkąRozmawiam z Nikitulką.
Wieczorem z Nikitulką znowu idziemy na spacer.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Nikitulką na krytym basenie.
Pracuję z Nikitulką.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Nikitulką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NikitulceKto dziś pamięta o Nikitulce.
Mowa oczywiście o Nikitulce.
To jest pieśń o Nikitulce.
Pamiętam o Nikitulce.
Hipnotyzująca powieść o Nikitulce i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
NikitulkoGdzie jesteś Nikitulko!?
Witaj Nikitulko!
Hej Nikitulko!
Dobry wieczór Nikitulko!
Nikitulko! Wróć do mnie!