Odmiana imienia Nikicia przez przypadki

Nikicia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nikicia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nikici

Celownik
(komu? czemu?):Nikici

Biernik
(kogo? co?):Nikicię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nikicią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nikici

Wołacz
(hej!):Nikiciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NikiciaJa i Nikicia nie wiedziałyśmy, co robić.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Nikicia.
Dziś Nikicia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem niniejszego tekstu jest Nikicia.
W domu Nikicia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NikiciPrzed domem Nikici zauważyłem wózek z dzieckiem.
Od razu zobaczyła ich mama Nikici.
Jestem mamą Nikici i jeszcze trojga innych dzieci.
Na korytarzu blisko pokoju Nikici stało kilka osób.
Przedwczoraj były urodziny Nikici.

Celownik:
(komu? czemu?)
NikiciDzięki Nikici święta nabrały nowego wymiaru.
Od początku próbujemy pomóc Nikici.
Rozalia z troską przyglądała się Nikici.
Ja na pewno przekaże swój procent Nikici.
Coś muszę Nikici powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
NikicięWidziałem dzisiaj Nikicię z mojej klasy.
Przyniesiona przez Nikicię kawa okazała się tą nieco gorszą.
O jego personalia miałam spytać Nikicię prywatnie.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Nikicię bardzo przyjaźnie.
Spojrzałam na Nikicię w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NikiciąWymyśliłam z Nikicią nową zabawę.
Razem z Nikicią zrobiłyśmy obiad.
Ja z Nikicią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Nikicią.
Sprzątam pokój razem z Nikicią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NikiciChciałam dowiedzieć się więcej o Nikici.
Dziś napiszę o Nikici.
Śpiewam o Nikici.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Nikici.
Ten wiersz jest o Nikici.

Wołacz:
(hej!)
NikiciuHej Nikiciu!
Dobry wieczór Nikiciu!
Gdzie jesteś Nikiciu!?
Cześć Nikiciu!
Nikiciu! Uważaj!