Odmiana imienia Nikanorek przez przypadki

Nikanorek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nikanorek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nikanorka

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nikanorka

Wołacz
(hej!):Nikanorku!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Nikanorkowi

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nikanorkiem

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nikanorku

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NikanorekMa na imię Nikanorek.
Jeśli jednak przegrasz, Nikanorek zostaje z nami.
Nikanorek nie umie śpiewać.
Nikanorek chce pójść ze mną na spacer.
Nikanorek chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NikanorkaTym razem prezentujemy wystawę Nikanorka.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Nikanorka.
Serce Nikanorka stanęło na moment.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Nikanorka.
Pożyczę od Nikanorka samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
Coś muszę powiedzieć, stoi i czeka.
udało się usłyszeć tylko parę słów.
Mama przyznała rację .
Powiedz wszystkim i , że nic mi nie jest.
Proszę nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez .
Spojrzałem znacząco na .
Poszłam dalej i wtedy poznałam .
zaświerzbiały ręce.
Popatrzyłam na przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
A sytuacja z rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Śpiewam z .
Pracuję z .
Zobacz wywiad z oraz innymi uczestnikami finału.
Powinnam jednak pojechać z .

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NikanorkaPrzynajmniej tak myślał tata o Nikanorka.
Ten wiersz jest o Nikanorka.
Związana jest z nią legenda o Nikanorka.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Nikanorka.
Mówimy tu oczywiście o Nikanorka.

Wołacz:
(hej!)
NikanorkuCześć Nikanorku!
Nikanorku! Uważaj!
Dobranoc Nikanorku!
Dzień dobry Nikanorku!
Nikanorku! Gdzie jesteś?