Odmiana imienia Nietęg przez przypadki

Nietęg imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nietęg

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nietęga

Celownik
(komu? czemu?):Nietęgowi

Biernik
(kogo? co?):Nietęga

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nietęgiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nietęgu

Wołacz
(hej!):Nietęgu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NietęgNietęg odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jutro Nietęg wyjdzie ze szpitala.
Nietęg wraca do domu.
Mam na imię Nietęg.
Nietęg chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NietęgaRodzina Nietęga zginęła w wypadku samochodowym.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Nietęga.
Przed domem Nietęga zauważyłem wózek z dzieckiem.
Wysyłam list do Nietęga.
Nie lubię Nietęga.

Celownik:
(komu? czemu?)
NietęgowiSłoik z kawą wyleciał Nietęgowi z rąk.
Dzięki Nietęgowi święta nabrały nowego wymiaru.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Nietęgowi.
Musiałam się zwierzyć Nietęgowi.
Mam nadzieję, że Nietęgowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
NietęgaWidziałem dzisiaj Nietęga z mojej klasy.
Nieśmiało gładzi Nietęga po włosach.
Nietęga znalazłam w recepcji hotelu.
Oszołomienie spadło teraz na Nietęga i na moment odebrało mu wigor.
Przed sesją zapytałam Nietęga co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NietęgiemWymyśliłam z Nietęgiem nową zabawę.
Ja z Nietęgiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zostaliśmy z Nietęgiem w salonie sami.
Karolina miała się spotkać z Nietęgiem przed szkołą.
Razem z Nietęgiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NietęguPiszę o Nietęgu.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Nietęgu.
Przynajmniej tak myślał tata o Nietęgu.
Powiedz mi, co myślisz o Nietęgu.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Nietęgu.

Wołacz:
(hej!)
NietęguCześć Nietęgu!
Dobranoc Nietęgu!
Nietęgu! Gdzie jesteś?
Hej Nietęgu!
Nietęgu! Uważaj!