Odmiana imienia Niesiebądek przez przypadki

Niesiebądek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Niesiebądek

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Niesiebądku

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Niesiebądku

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NiesiebądekNiesiebądek chce pójść ze mną na spacer.
Niesiebądek tego nie widzi.
W domu Niesiebądek często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Niesiebądek.
Dobrze, że Niesiebądek grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Postawa była zupełnie inna.
siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Rozalia podeszła do .
Tata poszedł otworzyć drzwi.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do .

Celownik:
(komu? czemu?)
Zerwał jabłko i podał je .
Opowiadam o swoich zainteresowaniach.
Ten nie pozostał dłużny .
Zaproponowałem dwa tematy.
Coś muszę powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
NiesiebądkuSpojrzałam na Niesiebądku w wymownym geście.
Pożegnali w końcu Niesiebądku i wyszli razem.
Niesiebądku zaświerzbiały ręce.
Kacper patrzył na Niesiebądku ze zdumieniem.
Widziałem dzisiaj Niesiebądku z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NiesiebądkuSprzątam pokój razem z Niesiebądku.
Razem z Niesiebądku podążyłam na górne piętro za blondynką.
Zobacz wywiad z Niesiebądku oraz innymi uczestnikami finału.
Dorota spotkała się z Niesiebądku.
Wymyśliłam z Niesiebądku nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Na koniec parę słów o .
Niestety, nie umiała zapomnieć o .
Anna sama już nie wie, co myśleć o .
Myślałam cały czas tylko o .
Przy zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
Dobry wieczór !
! Wróć do mnie!
Witaj !
Dziękuję za rozmowę!
Gdzie jesteś !?