Odmiana imienia Nieprosz przez przypadki

Nieprosz imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nieprosz

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nieprosza

Celownik
(komu? czemu?):Nieproszowi

Biernik
(kogo? co?):Nieprosza

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nieproszem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nieproszu

Wołacz
(hej!):Nieproszu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NieproszPierwszą osobą którą zobaczyłem była Nieprosz.
Nieprosz tego nie widzi.
Ja i Nieprosz nie wiedziałyśmy, co robić.
Mam na imię Nieprosz.
Jak już wiecie mam na imię Nieprosz.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NieproszaWysyłam list do Nieprosza.
Przyglądałam się dłoniom Nieprosza.
Tata Nieprosza poszedł otworzyć drzwi.
Tym razem prezentujemy wystawę Nieprosza.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Nieprosza.

Celownik:
(komu? czemu?)
NieproszowiOd początku próbujemy pomóc Nieproszowi.
Coś muszę Nieproszowi powiedzieć, stoi i czeka.
Kto wie, może Nieproszowi wyjdzie do na dobre.
Słoik z kawą wyleciał Nieproszowi z rąk.
Musiałam się zwierzyć Nieproszowi.

Biernik:
(kogo? co?)
NieproszaSpotkałam Nieprosza w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Oszołomienie spadło teraz na Nieprosza i na moment odebrało mu wigor.
Widziałem dzisiaj Nieprosza z mojej klasy.
Patrzył na Nieprosza z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzałam na Nieprosza jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NieproszemTym razem korespondowałam z Nieproszem.
Karolina miała się spotkać z Nieproszem przed szkołą.
Wymyśliłam z Nieproszem nową zabawę.
Oboje z Nieproszem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Siedzieliśmy z Nieproszem przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NieproszuW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Nieproszu.
Czasami myślę sobie o Nieproszu.
Na koniec parę słów o Nieproszu.
A o Nieproszu to i słowa rzec nie umiał.
Pamiętajmy o Nieproszu i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
NieproszuDziękuję Nieproszu za rozmowę!
Nieproszu! Wróć do mnie!
Cześć Nieproszu!
Nieproszu! Uważaj!
Dobranoc Nieproszu!