Odmiana imienia Niepełka przez przypadki

Niepełka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Niepełka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Niepełki

Celownik
(komu? czemu?):Niepełce

Biernik
(kogo? co?):Niepełkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Niepełką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Niepełce

Wołacz
(hej!):Niepełko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NiepełkaCo robi Niepełka?
Jeśli jednak przegrasz, Niepełka zostaje z nami.
Niepełka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem niniejszego tekstu jest Niepełka.
Niepełka tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NiepełkiNajbardziej polubiłam ojca Niepełki.
Od razu zobaczyła ich mama Niepełki.
Dziadek Niepełki w tym czasie miał chorą rękę.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Niepełki słychać.
Wysyłam list do Niepełki.

Celownik:
(komu? czemu?)
NiepełceDaję Niepełce, to co najlepsze we mnie.
Mam nadzieję, że Niepełce również się podoba.
Oczywiście każdy przyzna rację Niepełce.
Niepełce wpadły w ucho słowa piosenki.
Opowiedziałam Niepełce o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
NiepełkęSpojrzała na Niepełkę jeszcze raz.
Niepełkę zaświerzbiały ręce.
Spojrzałam na Niepełkę w wymownym geście.
Przed sesją zapytałam Niepełkę co lubi.
Podchodzi, całuje Niepełkę i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NiepełkąSiedzieliśmy z Niepełką na ławce w parku.
Zobacz wywiad z Niepełką oraz innymi uczestnikami finału.
Sprzątam pokój razem z Niepełką.
Razem z Niepełką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Oboje z Niepełką wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NiepełceArtykuł o Niepełce wywołał burzę w mediach.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Niepełce.
Dzisiaj chciałam napisać o Niepełce.
A o Niepełce to i słowa rzec nie umiał.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Niepełce.

Wołacz:
(hej!)
NiepełkoWitaj Niepełko!
Niepełko! Uważaj!
Dzień dobry Niepełko!
Niepełko! Wróć do mnie!
Hej Niepełko!