Odmiana imienia Niemirunia przez przypadki

Niemirunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Niemirunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Niemiruni

Celownik
(komu? czemu?):Niemiruni

Biernik
(kogo? co?):Niemirunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Niemirunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Niemiruni

Wołacz
(hej!):Niemiruniu!

Przykłady deklinacji imienia Niemirunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Niemirunia

Ja i Niemirunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Niemirunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś Niemirunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem niniejszego tekstu jest Niemirunia.
Mam na imię Niemirunia.

Dopełniacz (kogo? czego?): Niemiruni

Tato Niemiruni produkował abażury.
Nie ma Niemiruni.
Wysyłam list do Niemiruni.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Niemiruni.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Niemiruni.

Celownik (komu? czemu?): Niemiruni

Tym razem nie damy Niemiruni dojść do głosu.
Oczywiście każdy przyzna rację Niemiruni.
Proszę Niemiruni nie dokuczać!
Niemiruni włosy stanęły dęba na głowie.
Oddaję Niemiruni list.

Biernik (kogo? co?): Niemirunię

Poszłam dalej i wtedy poznałam Niemirunię.
Niemirunię zaczęło to nieco irytować.
Lubię Niemirunię.
Podchodzi, całuje Niemirunię i idzie do wyjścia.
Popatrzyłam na Niemirunię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik (z kim? z czym?): Niemirunią

Pracuję z Niemirunią.
Zginął w pojedynku z Niemirunią.
Idę na spacer z Niemirunią.
Oboje z Niemirunią wybuchliśmy śmiechem.
Powinnam jednak pojechać z Niemirunią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Niemiruni

Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Niemiruni.
Dzisiaj chciałam napisać o Niemiruni.
Czasami myślę sobie o Niemiruni.
Mowa oczywiście o Niemiruni.
Ten wiersz jest o Niemiruni.

Wołacz (hej!): Niemiruniu

Niemiruniu! Uważaj!
Dzień dobry Niemiruniu!
Dobranoc Niemiruniu!
Dobry wieczór Niemiruniu!
Gdzie jesteś Niemiruniu!?