Odmiana imienia Nielubunia przez przypadki

Nielubunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nielubunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nielubuni

Celownik
(komu? czemu?):Nielubuni

Biernik
(kogo? co?):Nielubunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nielubunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nielubuni

Wołacz
(hej!):Nielubuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NielubuniaNa drugie imię mam Nielubunia.
Ma na imię Nielubunia.
Gdzie jest Nielubunia?
Co robi Nielubunia?
Dla mnie było już jasne, ze Nielubunia umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NielubuniTato Nielubuni produkował abażury.
Zbieramy na nowy wózek dla Nielubuni.
Dziadek Nielubuni w tym czasie miał chorą rękę.
Przed sobą ujrzałam rękę Nielubuni.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Nielubuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
NielubuniZszedłem z drogi Nielubuni i usiadłem w fotelu.
Nielubuni włosy stanęły dęba na głowie.
Zerwał jabłko i podał je Nielubuni.
Nie wiem, co powiedzieć Nielubuni.
Oddaję Nielubuni list.

Biernik:
(kogo? co?)
NielubunięNielubunię zaczęło to nieco irytować.
Patrzył na Nielubunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przed sesją zapytałam Nielubunię co lubi.
Spojrzałam na Nielubunię.
Przyniesiona przez Nielubunię kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NielubuniąZginął w pojedynku z Nielubunią.
Obie z Nielubunią postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Nielubunią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Sprzątam pokój z Nielubunią.
Razem z Nielubunią zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NielubuniDzisiaj chciałam napisać o Nielubuni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Nielubuni.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Nielubuni.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Nielubuni.
Wspominam o Nielubuni.

Wołacz:
(hej!)
NielubuniuDzień dobry Nielubuniu!
Dziękuję Nielubuniu za rozmowę!
Dobranoc Nielubuniu!
Nielubuniu! Uważaj!
Dobry wieczór Nielubuniu!