Odmiana imienia Niegodoma przez przypadki

Niegodoma imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Niegodoma

Dopełniacz
(kogo? czego?):Niegodomy

Celownik
(komu? czemu?):Niegodomie

Biernik
(kogo? co?):Niegodomę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Niegodomą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Niegodomie

Wołacz
(hej!):Niegodomo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NiegodomaJa i Niegodoma nie wiedziałyśmy, co robić.
Niegodoma nie umie grać na gitarze.
Jutro Niegodoma wyjdzie ze szpitala.
Ma na imię Niegodoma.
Dopiero do mnie dotarło, że Niegodoma już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NiegodomyPowiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Niegodomy.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Niegodomy.
Przed domem Niegodomy zauważyłem wózek z dzieckiem.
Najbardziej polubiłam ojca Niegodomy.
Postawa Niegodomy była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
NiegodomieZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Niegodomie.
Nie wiem, co powiedzieć Niegodomie.
Coś muszę Niegodomie powiedzieć, stoi i czeka.
Mama przyznała rację Niegodomie.
Zerwał jabłko i podał je Niegodomie.

Biernik:
(kogo? co?)
NiegodomęPoszłam dalej i wtedy poznałam Niegodomę.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Niegodomę bardzo przyjaźnie.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Niegodomę.
Pożegnali w końcu Niegodomę i wyszli razem.
Lubię Niegodomę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NiegodomąPracuję z Niegodomą.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Niegodomą.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Niegodomą.
Razem z Niegodomą podążyłam na górne piętro za blondynką.
Idę na spacer z Niegodomą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NiegodomieA o Niegodomie to i słowa rzec nie umiał.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Niegodomie.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Niegodomie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Niegodomie.
Powoli spełniam swoje marzenia o Niegodomie.

Wołacz:
(hej!)
NiegodomoNiegodomo! Gdzie jesteś?
Cześć Niegodomo!
Dobry wieczór Niegodomo!
Dobranoc Niegodomo!
Niegodomo! Wróć do mnie!