Odmiana imienia Niedomunia przez przypadki

Niedomunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Niedomunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Niedomuni

Celownik
(komu? czemu?):Niedomuni

Biernik
(kogo? co?):Niedomunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Niedomunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Niedomuni

Wołacz
(hej!):Niedomuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NiedomuniaJeśli jednak przegrasz, Niedomunia zostaje z nami.
Na drugie imię mam Niedomunia.
Ja i Niedomunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś Niedomunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jak już wiecie mam na imię Niedomunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NiedomuniTato Niedomuni produkował abażury.
Dziadek Niedomuni w tym czasie miał chorą rękę.
Postanowiłam zadzwonić do Niedomuni.
Przed sobą ujrzałam rękę Niedomuni.
Nie lubię Niedomuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
NiedomuniNapisałem wiersz dzięki Niedomuni.
Niedomuni włosy stanęły dęba na głowie.
Dzięki Niedomuni święta nabrały nowego wymiaru.
Opowiedziałam Niedomuni o przykrości która mnie spotkała.
Proszę Niedomuni nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
NiedomunięSpojrzałem znacząco na Niedomunię.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Niedomunię.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Niedomunię.
Niedomunię znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzał na Niedomunię z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NiedomuniąŚpiewam z Niedomunią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Niedomunią.
Pracuję z Niedomunią.
Zostaliśmy z Niedomunią w salonie sami.
Siedzieliśmy z Niedomunią na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NiedomuniNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Niedomuni.
Pamiętajmy o Niedomuni i jej rodzinie.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Niedomuni.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Niedomuni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Niedomuni.

Wołacz:
(hej!)
NiedomuniuDobranoc Niedomuniu!
Niedomuniu! Uważaj!
Dobry wieczór Niedomuniu!
Niedomuniu! Wróć do mnie!
Witaj Niedomuniu!