Odmiana imienia Neruś przez przypadki

Neruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Neruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nerusia

Celownik
(komu? czemu?):Nerusiowi

Biernik
(kogo? co?):Nerusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nerusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nerusiu

Wołacz
(hej!):Nerusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NeruśMam na imię Neruś.
Jutro Neruś wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Neruś.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Neruś.
Co robi Neruś?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NerusiaPóki co dodaję zdjęcia Nerusia z wakacji.
Pożyczę od Nerusia samochód i możemy jechać.
Postawa Nerusia była zupełnie inna.
Przyglądałam się dłoniom Nerusia.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Nerusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
NerusiowiOddaję Nerusiowi list.
Daję Nerusiowi, to co najlepsze we mnie.
Dzięki Nerusiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Zerwał jabłko i podał je Nerusiowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Nerusiowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
NerusiaW Nerusia nagle coś wstąpiło.
Spojrzała na Nerusia jeszcze raz.
Sierżant wpatrywał się w Nerusia jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Kacper patrzył na Nerusia ze zdumieniem.
Spojrzałam na Nerusia w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NerusiemWeekend spędzony z Nerusiem był przesympatyczny.
Siedzieliśmy z Nerusiem na ławce w parku.
Refleksyjnie po spotkaniu z Nerusiem.
Dorota spotkała się z Nerusiem.
Sprzątam pokój razem z Nerusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NerusiuTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Nerusiu.
Wczoraj wspomniałam o Nerusiu z moim tatą.
Pamiętam o Nerusiu.
Kto dziś pamięta o Nerusiu.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Nerusiu.

Wołacz:
(hej!)
NerusiuGdzie jesteś Nerusiu!?
Nerusiu! Uważaj!
Hej Nerusiu!
Nerusiu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Nerusiu!