Odmiana imienia Nelunka przez przypadki

Nelunka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nelunka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nelunki

Celownik
(komu? czemu?):Nelunce

Biernik
(kogo? co?):Nelunkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nelunką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nelunce

Wołacz
(hej!):Nelunko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NelunkaAutorem artykułu jest Nelunka.
Jak już wiecie mam na imię Nelunka.
Dla mnie było już jasne, ze Nelunka umiera.
Nelunka nie umie grać na gitarze.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Nelunka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NelunkiPostanowiłam zadzwonić do Nelunki i chłopaków.
Przez cały dzień czułam wzrok Nelunki na sobie.
Tata Nelunki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Nelunki.
Rodzina Nelunki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
NelunceKto wie, może Nelunce wyjdzie do na dobre.
Tego Nelunce było już za wiele.
Powiedz wszystkim i Nelunce, że nic mi nie jest.
Mama przyznała rację Nelunce.
Nelunce wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
NelunkęSpojrzał na Nelunkę z zaciekawieniem.
Spojrzał na Nelunkę i uśmiechnął się.
Nelunkę zaświerzbiały ręce.
Sierżant wpatrywał się w Nelunkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Kawę kupioną przez Nelunkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NelunkąSiedzieliśmy z Nelunką na kanapie.
Rozmawiam z Nelunką.
Zobacz wywiad z Nelunką oraz innymi uczestnikami finału.
Refleksyjnie po spotkaniu z Nelunką.
Dwa dni temu miałam z Nelunką śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NelunceArtykuł o Nelunce wywołał burzę w mediach.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Nelunce.
Więcej o Nelunce znajdziecie na naszej stronie.
Kto dziś pamięta o Nelunce.
Dyskutuję o Nelunce.

Wołacz:
(hej!)
NelunkoCześć Nelunko!
Dobranoc Nelunko!
Witaj Nelunko!
Nelunko! Wróć do mnie!
Dziękuję Nelunko za rozmowę!