Odmiana imienia Nelsonuś przez przypadki

Nelsonuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nelsonuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nelsonusia

Celownik
(komu? czemu?):Nelsonusiowi

Biernik
(kogo? co?):Nelsonusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nelsonusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nelsonusiu

Wołacz
(hej!):Nelsonusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NelsonuśNelsonuś tego nie widzi.
Dziś Nelsonuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem artykułu jest Nelsonuś.
Nelsonuś nie umie grać na gitarze.
Dobrze, że Nelsonuś grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NelsonusiaSpecjalnością Nelsonusia jest jazda na koniu.
Nie ma Nelsonusia.
Jadę do Nelsonusia.
Piszę list do Nelsonusia.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Nelsonusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
NelsonusiowiJa na pewno przekaże swój procent Nelsonusiowi.
Tym razem nie damy Nelsonusiowi dojść do głosu.
Co tej Nelsonusiowi po głowie chodzi?
Musiałam się zwierzyć Nelsonusiowi.
Zaproponowałem Nelsonusiowi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
NelsonusiaPrzed wejściem spotkaliśmy Nelsonusia.
Czekałam na Nelsonusia w kawiarni.
Spojrzałam na Nelsonusia.
Doprowadził tym Nelsonusia do stanu bliskiego apopleksji.
Kacper patrzył na Nelsonusia ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NelsonusiemRazem z Nelsonusiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Nelsonusiem na krytym basenie.
Sprzątam pokój z Nelsonusiem.
Byliśmy z Nelsonusiem na jarmarku.
Dorota spotkała się z Nelsonusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NelsonusiuKilka słów od autora materiału o Nelsonusiu.
Wspominam o Nelsonusiu.
W powrotnej drodze myślał o Nelsonusiu.
Marzę o Nelsonusiu.
Przynajmniej tak myślał tata o Nelsonusiu.

Wołacz:
(hej!)
NelsonusiuNelsonusiu! Uważaj!
Witaj Nelsonusiu!
Nelsonusiu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Nelsonusiu!
Cześć Nelsonusiu!