Odmiana imienia Nel przez przypadki

Nel imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nel

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nel

Celownik
(komu? czemu?):Nel

Biernik
(kogo? co?):Nel

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nel

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nel

Wołacz
(hej!):Nel!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NelDziś dowiedziałam się, że ma na imię Nel.
Nel nie umie śpiewać.
Ja i Nel nie wiedziałyśmy, co robić.
Nel tego nie widzi.
Jak już wiecie mam na imię Nel.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NelPrzed domem Nel zauważyłem wózek z dzieckiem.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Nel.
Nel siedziała na podłodze oparta o ścianę.
W słuchawce usłyszałam głos Nel.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Nel.

Celownik:
(komu? czemu?)
NelSłoik z kawą wyleciał Nel z rąk.
Oddaję Nel list.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Nel coś się stało.
Nel oczy błyszczą.
Nie wiem, co powiedzieć Nel.

Biernik:
(kogo? co?)
NelSpojrzała na Nel jeszcze raz.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Nel.
Patrzył na Nel z pełnym zgrozy podziwem.
Na Nel spłynęła niewymowna ulga.
Kawę kupioną przez Nel wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NelSiedzieliśmy z Nel na ławce w parku.
A sytuacja z Nel rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Oboje z Nel kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Ja z Nel coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dwa dni temu miałam z Nel śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NelNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Nel.
W powrotnej drodze myślał o Nel.
Czasami myślę sobie o Nel.
Kto dziś pamięta o Nel.
Mowa oczywiście o Nel.

Wołacz:
(hej!)
NelDziękuję Nel za rozmowę!
Nel! Gdzie jesteś?
Nel! Uważaj!
Dzień dobry Nel!
Dobranoc Nel!