Odmiana imienia Nazarusia przez przypadki

Nazarusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nazarusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nazarusi

Celownik
(komu? czemu?):Nazarusi

Biernik
(kogo? co?):Nazarusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nazarusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nazarusi

Wołacz
(hej!):Nazarusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NazarusiaJak już wiecie mam na imię Nazarusia.
Nazarusia chce pójść ze mną na spacer.
Nazarusia ma katar i źle się czuje.
Dziś Nazarusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Nazarusia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NazarusiSpecjalnością Nazarusi jest jazda na koniu.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Nazarusi.
Tata Nazarusi sam opatrzył mi nogę.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Nazarusi.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Nazarusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
NazarusiNazarusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Musiałam się zwierzyć Nazarusi.
Przyglądam się Nazarusi.
Ten nie pozostał dłużny Nazarusi.
Kupiłem Nazarusi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
NazarusięPrzeprosiłam Nazarusię i poszłam dalej.
Widzę Nazarusię.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Nazarusię.
Nieśmiało gładzi Nazarusię po włosach.
Przed sesją zapytałam Nazarusię co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NazarusiąRazem z Nazarusią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wieczorem z Nazarusią znowu idziemy na spacer.
Pracuję z Nazarusią.
Ja z Nazarusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Razem z Nazarusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NazarusiŚpiewam o Nazarusi.
Dziś napiszę o Nazarusi.
Wspominam o Nazarusi.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Nazarusi.
Myślał o Nazarusi i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
NazarusiuNazarusiu! Gdzie jesteś?
Nazarusiu! Uważaj!
Dobranoc Nazarusiu!
Witaj Nazarusiu!
Dziękuję Nazarusiu za rozmowę!