Odmiana imienia Nazaruś przez przypadki

Nazaruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nazaruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nazarusia

Celownik
(komu? czemu?):Nazarusiowi

Biernik
(kogo? co?):Nazarusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nazarusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nazarusiu

Wołacz
(hej!):Nazarusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NazaruśJeśli jednak przegrasz, Nazaruś zostaje z nami.
Moje drugie imię to właśnie Nazaruś.
Dobrze, że Nazaruś grzecznie śpi.
Nazaruś ma katar i źle się czuje.
Ma na imię Nazaruś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NazarusiaPostanowiłam zadzwonić do Nazarusia i chłopaków.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Nazarusia.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Nazarusia.
Przed domem Nazarusia zauważyłem wózek z dzieckiem.
Dla Nazarusia ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
NazarusiowiTym razem nie damy Nazarusiowi dojść do głosu.
Nazarusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Musiałam się zwierzyć Nazarusiowi.
Zszedłem z drogi Nazarusiowi i usiadłem w fotelu.
Zerwał jabłko i podał je Nazarusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
NazarusiaNazarusia zaczęło to nieco irytować.
W końcu obudzili Nazarusia, żeby ich ratował.
Spojrzałam na Nazarusia.
Spojrzał na Nazarusia i uśmiechnął się.
Widzę Nazarusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NazarusiemZginął w pojedynku z Nazarusiem.
Wczoraj wracamy z Nazarusiem od lekarza.
Sprzątam pokój z Nazarusiem.
Rozmawiam z Nazarusiem.
Wieczorem z Nazarusiem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NazarusiuTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Nazarusiu.
Mówimy tu oczywiście o Nazarusiu.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Nazarusiu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Nazarusiu.
Rozmawiam o Nazarusiu.

Wołacz:
(hej!)
NazarusiuNazarusiu! Gdzie jesteś?
Nazarusiu! Wróć do mnie!
Hej Nazarusiu!
Witaj Nazarusiu!
Nazarusiu! Uważaj!