Odmiana imienia Nawusia przez przypadki

Nawusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nawusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nawusi

Celownik
(komu? czemu?):Nawusi

Biernik
(kogo? co?):Nawusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nawusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nawusi

Wołacz
(hej!):Nawusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NawusiaNawusia nie umie śpiewać.
Ma na imię Nawusia.
Moje drugie imię to właśnie Nawusia.
Nawusia tego nie widzi.
W domu Nawusia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NawusiTata Nawusi poszedł otworzyć drzwi.
Rodzina Nawusi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Serce Nawusi stanęło na moment.
Przed domem Nawusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Nawusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
NawusiJa na pewno przekaże swój procent Nawusi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Nawusi.
Kto wie, może Nawusi wyjdzie do na dobre.
Kupiłem Nawusi magnes na lodówkę.
Zszedłem z drogi Nawusi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
NawusięKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Nawusię.
Nawusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Nawusię.
Widzę Nawusię.
Podchodzi, całuje Nawusię i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NawusiąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Nawusią.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Nawusią.
Pracuję z Nawusią.
Wieczorem z Nawusią znowu idziemy na spacer.
Oboje z Nawusią wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NawusiPiszę o Nawusi.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Nawusi.
Myślałam cały czas tylko o Nawusi.
Kilka słów od autora materiału o Nawusi.
Hipnotyzująca powieść o Nawusi i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
NawusiuDzień dobry Nawusiu!
Hej Nawusiu!
Dobranoc Nawusiu!
Dziękuję Nawusiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Nawusiu!?