Odmiana imienia Nawoś przez przypadki

Nawoś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nawoś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nawosia

Celownik
(komu? czemu?):Nawosiowi

Biernik
(kogo? co?):Nawosia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nawosiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nawosiu

Wołacz
(hej!):Nawosiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NawośNawoś nie umie grać na gitarze.
Za chwilę wróci Nawoś z lasu.
Nawoś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Nawoś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dla mnie było już jasne, ze Nawoś umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NawosiaRodzina Nawosia zginęła w wypadku samochodowym.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Nawosia.
Dla Nawosia ten pies jest naprawdę bezcenny.
Pożyczę od Nawosia samochód i możemy jechać.
Specjalnością Nawosia jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
NawosiowiTym razem nie damy Nawosiowi dojść do głosu.
Daję Nawosiowi, to co najlepsze we mnie.
Mam nadzieję, że Nawosiowi również się podoba.
Napisałem wiersz dzięki Nawosiowi.
Dzięki Nawosiowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
NawosiaPatrzył na Nawosia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przeprosiłam Nawosia i poszłam dalej.
Widziałem dzisiaj Nawosia z mojej klasy.
Podchodzi, całuje Nawosia i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Nawosia w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NawosiemObie z Nawosiem postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Nawosiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wymyśliłam z Nawosiem nową zabawę.
Oboje z Nawosiem wybuchliśmy śmiechem.
Sprzątam pokój razem z Nawosiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NawosiuKiedyś tam chciałam napisać o Nawosiu.
Rozmawiam o Nawosiu.
Marzę o Nawosiu.
W powrotnej drodze myślał o Nawosiu.
Dobrze, że wspomniałeś o Nawosiu.

Wołacz:
(hej!)
NawosiuNawosiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Nawosiu!
Dzień dobry Nawosiu!
Cześć Nawosiu!
Nawosiu! Gdzie jesteś?