Odmiana imienia Naumik przez przypadki

Naumik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Naumik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Naumika

Celownik
(komu? czemu?):Naumikowi

Biernik
(kogo? co?):Naumika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Naumikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Naumiku

Wołacz
(hej!):Naumiku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NaumikPierwszą osobą którą zobaczyłem była Naumik.
Moje drugie imię to właśnie Naumik.
Autorem artykułu jest Naumik.
Ja i Naumik nie wiedziałyśmy, co robić.
Jak już wiecie mam na imię Naumik.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NaumikaW słuchawce usłyszałam głos Naumika.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Naumika.
Pożyczę od Naumika samochód i możemy jechać.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Naumika.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Naumika.

Celownik:
(komu? czemu?)
NaumikowiOpowiadam Naumikowi o swoich zainteresowaniach.
Napisałem wiersz dzięki Naumikowi.
Mama przyznała rację Naumikowi.
Naumikowi włosy stanęły dęba na głowie.
Powiedz wszystkim i Naumikowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
NaumikaPostaram się namówić Naumika na spacer.
Popatrzyłam na Naumika przekonana, że zacznie mówić dalej.
Odprowadziłam Naumika do wyjścia.
Obserwuję Naumika bardzo uważnie.
W Naumika nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NaumikiemPracuję razem z Naumikiem.
Powinnam jednak pojechać z Naumikiem.
Jadę z Naumikiem na dyskotekę.
Jadę na wycieczkę razem z Naumikiem.
Weekend spędzony z Naumikiem był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NaumikuNaszą piosenkę pisali z myślą o Naumiku.
Hipnotyzująca powieść o Naumiku i płatnym mordercy.
Bardzo fajny blog o Naumiku.
Kto dziś pamięta o Naumiku.
To jest pieśń o Naumiku.

Wołacz:
(hej!)
NaumikuDobry wieczór Naumiku!
Dzień dobry Naumiku!
Witaj Naumiku!
Dobranoc Naumiku!
Hej Naumiku!